δελφοί μου γαπητοί,

  ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !!!

«Ἀναστάσεως ἡμέρα καὶ λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει», διότι «Πάσχα Κυρίου» σήμερα. Ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας, «ὁ ὡραῖος κάλλει παρά τούς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων», ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός, ὁ παθών καὶ σταυρωθείς γιά μᾶς τούς ἀνθρώπους καὶ γιὰ τὴν σωτηρία μας, ΑΝΕΣΤΗ!  ΑΝΕΣΤΗ ἐκ νεκρῶν!

δελφοί μου γαπητοί ν Χριστ,

Μᾶς ἀξίωσε ὁ Ἅγιος Θεός νά ὑποδεχώμεθα σήμερα ἕνα νέο ἔτος καί νά εὑρισκώμεθα ἤδη σ᾿ ἕνα καινούργιο χρονικό ὁροθέσιο. Ἕνας ἀκόμη χρόνος ἐξέπνευσε. Ἤ μᾶλλον ἕνας ἀκόμη χρόνος προσετέθη στή ζωή μας. Ζοῦμε ἀπό σήμερα καί κινούμεθα μέσα στόν νέο χρόνο, πού ἤδη ἀνέτειλε. Καί ἡ αἰσιόδοξη ἄποψη τῆς ζωῆς μας ἐλπίζει, ὀνειρεύεται καί ὁραματίζεται. Οἱ ἐλπίδες, τά ὄνειρα καί οἱ ὁραματισμοί ἐκφράζονται χαρούμενα στίς εὐχές μας, ἀλλά καί γενικότερα στήν ψυχική μας διάθεση. Βεβαίως ἡ ἀλλαγή τοῦ χρόνου εἶναι ἕνα ἁπλό συμβατικό γεγονός, καί τίποτε ἄλλο, ἐφ̉ ὅσον ὁ χρόνος εἶναι ἐνιαῖος. Ἐν τούτοις, τό συμβατικό γεγονός τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ἔτους γίνεται ἀφετηρία προσδοκίας γιά μιά καλύτερη ζωή, πού θά εἶναι πιό ἐλπιδοφόρα, πιό δημιουργική καί πιό εὐτυχισμένη, ἰδίως μετά τίς πρόσφατες τραγικές συγκυρίες τοῦ ἐγγυτέρου παρελθόντος, πού ἀφαίρεσαν ἐν πολλοῖς τήν αἰσιοδοξία καί τήν ἐλπίδα ἀπό τίς καρδιές μας.

 «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν,

ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ τό φῶς τό τῆς γνώσεως».

 

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,

Ἡ χάρις τοῦ ἐν Τριάδι Ἁγίου Θεοῦ μᾶς ἀξίωσε νά ἑορτάζουμε γιά μιά ἀκόμη φορά τά Χριστούγεννα. Τήν Ἑορτή τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως˙ «τά σωτήρια τοῦ κόσμου˙ τήν γενέθλιον ἡμέραν τῆς ἀνθρωπότητος˙ τήν κοινήν ἑορτήν πάσης τῆς κτίσεως» κατά τήν πανηγυρική ἔκφραση τοῦ Μ. Βασιλείου. «Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν».  Ὁ Κύριός μας γεννᾶται ἐκ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στό ταπεινό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ καί ἀνακλίνεται ὡς βρέφος, «ὡς παιδίον νέον», στήν φάτνη τῶν ἀλόγων ζώων. Ὁ Θεός «λαμβάνει δούλου μορφήν», γίνεται τέλειος καί ἀληθινός ἄνθρωπος, γιά νά ἀποκαταστήσῃ τό «ἀρχέτυπον κάλλος» τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως καί νά χαρίσῃ στόν ἄνθρωπο τήν θεία υἱοθεσία. Ὅπως λέγει ὁ Μ. Ἀθανάσιος «Αὐτός ἐνηνθρώπησεν ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν».

           Ἀγαπητοί  μου Ἀδελφοί,

Τό ἐκκλησιαστικό ἔτος ἄρχισε τήν 1η Σεπτεμβρίου καί ἡ προσπάθεια κατηχήσεως τῶν παιδιῶν μας συνεχίζεται.

Τίς τελευταῖες δεκαετίες οἱ γονεῖς ἀγωνίζονται νά προσφέρουν στά παιδιά τους χρήματα, ἀνέσεις, γνώσεις, δεξιότητες καί γενικά κάθε τι πού θά τά βοηθήση νά ἔχουν μία εὐπρεπῆ κοινωνική ζωή. Καλά εἶναι ὅλα αὐτά. Ἀλλά δέν εἶναι ἀρκετά. Μπορεῖ μέ ὅλα αὐτά τά παιδιά νά πλουτίζουν ὑλικά, ἀλλά πνευματικά μένουν φτωχά. Μπορεῖ νά γυμνάζουν τό σῶμά τους καί νά τό ἐξωραΐζουν μέ ροῦχα τῆς μόδας, ἀλλά ἡ ψυχή τους μένει ἀτροφική, σκεπασμένη μέ κουρέλια. Καί ὅταν ἡ ψυχή λιμοκτωνεῖ ἀναζητεῖ φαγητό, ἀναζητεῖ ἀναψυχή, ἀλλά δέν ξέρει πού θά τά βρῆ αὐτά. Καί νομίζει, ὅτι μέ τήν ἀπόκτηση περισσοτέρων ἀγαθῶν καί τήν ἀπόλαυση περισσοτέρων ἡδονῶν θά βρῆ χαρά. Ὅμως μόλις τά χορτάση, αἰσθάνεται ὅτι εἶναι περισσότερο φτωχή, πεινασμένη καί ἐξαντλημένη. Κι̉ ἔτσι τά παιδιά μας σήμερα στροβιλίζονται σέ ἕνα ἀτελείωτο κυνήγι ἀπατηλῶν ὑποσχέσεων. Ἀναζητοῦν τήν εὐτυχία στήν φενάκη. Ἤ ἀκόμη χειρότερα, διαπιστώνοντας, ὅτι κανένα ἀπό τά ὑλικά ἀγαθά δέν προσφέρει εὐτυχία ἀπό μόνο του, πέφτουν σέ ἀπογοήτευση, ἀπελπισία καί κατάθλιψη. 

Copyright © 2023 Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας 

Αναζήτηση